مهم ترین علت های بیماری در لثه ها
لثه ها به عنوان اندام پرکاربرد و فعال انسان بسیار حساس میباشند و نیازمند مراقبت های دائمی افراد و همین طور رعایت بهداشت می باشند. مریضیهای پریودنتال «لثه و بافت نگهدارنده دندان» چه بخواهید و چه نخواهید، ممکن هست به سراغتان بیاید. اطلاع از اینکه مبتلا به یکی از مریضیهای پریودنتال شدهاید، نباید برایتان عجیب باشد، چرا که تعداد زیادی از بزرگسالان در جهان به طور معمول از این دسته مریضیها رنج میبرند.
مریضی پریودنتال همۀ وقت} وسیع نیست، بلکه از التهاب خفیف لثه تا انواع مریضیهای بسیار جدیتر آسیبزننده به بافت نرم و استخوانهای نگهدارنده دندانها را دربرمیگیرد. این دسته مریضیها در بدترین شرایط، منجر به لق شدن دندانهای بیمار می شود، اما نکته مهم اینجاست که با مراقبت از دهان و دندان می توان روندی راکه مریضی لثه یا پریودنتال طی می کند، بازرسی کرد.
چرا مبتلا به ژنژویت شدم ؟
هر قدر پلاک و جرمهای روی دندانها مدت زمان بیشتری باقی بماند، آسیب شدیدتری می زند. باکتری نیز سبب بروز التهاب لثهها میشود که به ژنژویت مشهور هست. در این شرایط، لثهها قرمزرنگ و متورم می شوند و خونریزی می کنند.
ژنژویت شکل خفیفی از مریضی لثه به شمار می آید که با رعایت بهداشت دهان و دندان برطرف میشود. مسواک زدن مرتب و بهره گیری از نخ دندان و مراجعه به دندانپزشک به رفع آن کمک می کند. در این شکل از مریضی لثه، خطر از بین رفتن استخوان و لق شدن یا افتادن دندان وجود ندارد.
اساسهای بروز مریضیهای لثه
دهان ما انباشته از باکتری هست. این باکتریها همراه با مخاط دهان و ذرات غذا بتدریج لایه چسبنده و بیرنگی به نام پلاک را روی دندانها تشکیل می دهند. مسواکزدن مرتب و بهره گیری از نخ دندان، پلاکهای تشکیل شده را از بین میبرد. پلاکی که از بین نرود، بتدریج به جرم تبدیل میشود که با مسواک زدن تمیز نخواهد شد. جرمهای دندان فقط با جرمگیری توسط دندانپزشک از میان می روند.
به طور معمول، نشانههای مریضیهای لثه، خود را نشان نمی دهد مگر آن که فرد به دهه ۳۰ یا ۴۰ عمر خود برسد. مردها در مقایسه با زنها اکثر به مریضیهای لثه مبتلا میشوند. با وجود اینکه نوجوانان بندرت به این دسته مریضیها مبتلا میشوند، اما شکل خفیف آن یعنی ژنژویت در این رده سنی بروز میکند. مهمتر اینکه وقتی پلاکها در زیر خط اتصال دندان به لثه تشکیل شود، احتمال بروز مریضیهای لثه اکثر هست.
عواقب درمان نشدن ژنژویت
اگر ژنژویت درمان نشود، عفونت و التهاب پیشرفت می کند و به عارضهای با نام پریودنتیس «یعنی التهاب بافت اطراف دندانها» تبدیل خواهد شد. در پریودنتیس، لثهها از دندان فاصله میگیرند و حفرهای ایجاد میشود که محل تجمع باکتری و عفونت هست.
زمانی که پلاک پیشرفت و به خط اتصال دندان و لثه نفوذ کند، سیستم ایمنی بدن به مبارزه با باکتری میپردازد. سم ترشح شده از باکتری و واکنش طبیعی بدن نسبت به عفونت، سبب آسیبمشاهده بافت استخوانی و همبند اطراف دندان میشود. اگر این مرحله از مریضی درمان نشود، استخوانها، لثهها و بافت اطراف دندانها آسیب می بیند و ممکن هست حتی دندانها لق و کشیده شوند.
چه عواملی به عفونت لثه میانجامد؟
مصرف دخانیات: مصرف سیگار یکی از مهمترین عوامل خطر مرتبط با بروز مریضیهای لثه هست. همین طور، احتمال موفقیت درمان را کاهش می دهد.
تغییرات هورمونی در دختران / زنان: این تغییرات لثهها را حساس و ابتلا به مریضی ژنژویت را تسهیل میکند.
دیابت: بیماران مبتلا به دیابت در معرض خطر ابتلا به انواع عفونتها ازجمله مریضی لثه میباشند.
مریضیهای تضعیفکننده سیستم ایمنی: مریضیهایی مثل سرطان یا ایدز و درمان آن ها می تواند سلامت لثهها را به خطر بیندازد.
مصرف داروها: صدها داروی بدون نسخه قابل ذکر هست که مصرف انها میزان بزاق دهان را کاهش میدهد و تاثیر محافظتی آن را کم می کند. همین طور مصرف بعضی داروها سبب رشد غیرطبیعی بافت لثه می شود. در نتیجه دهان و دندانها بخوبی تمیز نمی شوند.
عوامل ژنتیک: بعضی افراد در مورد ابتلا به مریضیهای لثه نسبت به دیگران مستعدترند.
آیا مریضی لثه سلامت نواحی دیگر بدن را هم به خطر میاندازد؟
در بعضی بررسیها مشخص شده هست، بیماران مبتلا به مریضیهای لثه در مقایسه با بیماران غیرمبتلا، اکثر به مریضیهای قلبی دچار و با افزایش میزان قندخون روبهرو می شوند. در بررسیهای دیگر معلوم شد زنان مبتلا به مریضیهای لثه در مقایسه با زنان سالم، اکثر در معرض زایمان زودرس و به جهان آوردن نوزاد کم وزن قرار دارند، اما تاکنون رابطه مریضیهای لثه با این عوارض به ثابت نرسیده هست.
نشانههای مریضیهای لثه عبارتند از:
ـ بوی بد دهان که برطرف نمیشود
ـ قرمزی یا تورم لثهها
ـ دردناک شدن یا خونریزی لثهها
ـ احساس درد هنگام جویدن
ـ دندانهای حساس
ـ پسرفتن لثه یا ظاهر شدن پایه دندانها.
چگونه می توان لثهها و دندانهایی سالم داشت؟
ـ دندانهای خود را دو بار در روز مسواک بزنید «با خمیر دندان حاوی فلوراید.»
ـ به طور مرتب از نخ دندان بهره گیری کنید تا پلاکهای تشکیل شده در میان دندانهایتان پاک شود.
ـ به منظور معاینه دهان و دندانها به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه و در صورت نیاز، دندانها را جرمگیری کنید.
ـ سیگار نکشید.